هر کس به دلش هست شود زائر مادر /گويم برود به سمت يک مضجع اطهر

اين جمله بُود از دو لب حضرت صادق /آنکه باشد بر دوعالم،شاه و رهبر

آن بقعه بُود مهبط هر حور و مليکه /آنجاست حريمِ دختر ِموسي ابن جعفر

باشد اين بانو کريمه ،نورِ مطلق /حضرت موسي الرضا را هست خواهر

هر که رفته حرمش حاجت روا شد /اين بوُد يک قطره از الطاف دلبر

اين بُود حرف دل کلّ محبين /يک سحر روزي کند ايوانِ حيدر

بعد اين حاجت بود صدر حوائج /اربعين پاي پياده سوي سرور

معرفت يعني قدوم کربلايي /بشود نذرِ ظهورِ عشقِ مادر

حضرت معصومه من ممنونم از تو /که شفيع زائرانت ميشوي در روز محشر